Yesterday & Today

Yesterday

‘ Laura? Where do you live in Barcelona? Which area?’ Deze vraag heb ik al zo’n 30 keer beantwoord met ‘ Raval’ Waarop de persoon tegenover mij vaak zijn wenkbrauwen laat op stijgen en vraagt of dat niet die ene wijk is. Die gevaarlijke wijk van Barcelona, waar junks rondlopen, zwervers zich vestigen en afrikanen rondlopen met supermarkt karretjes om alles wat bruikbaar is te verzamelen.
Deze vraag beantwoord ik met een knikje. Ja. Raval is inderdaad geen disneyland waar het wemelt van de roze suikerspinnen en vrolijke disney figuren maar ik ben er nog niet van overtuigd dat mijn kans op overleven hier minder groot is dan in andere delen van de stad. Sterker nog, de andere kant van de stad waar ik een aantal dagen terug een kopje koffie dronk met mijn huisgenootje en haar ex vriend was het bewijs dat ook de ‘betere’ areas van Barcelona hun slechte kanten hebben. Zo vertelde de ex van mijn huisgenoot dat hij een dag daarvoor zijn huis uit was gelopen en een behoorlijk rode plas zag. Apart, vond hij maar het werd hem allemaal duidelijk toen hij iemand dood zag liggen, in zijn eigen bloed dus.
Je zou denken dat hieraan voorafgaand een of andere epische maffia scene had plaatsgevonden. Maar nee, Mario, zoals hij heette had een bitch clap gegeven aan de jongen tegenover hem, die blijkbaar een wat minder prettige opmerking had gemaakt. En dit was volgens de jongen genoeg aanleiding om de keel van Mario door te snijden. Ondanks dat was de koffie erg lekker.


Today

Barcelona is geen schatje van een stadje. Er zijn een hoop dingen die niet zo gaan zoals je zou willen. Zo had ik vanochtend een afspraak met iemand. Ik bestelde alvast mijn ontbijt: koffie & een croissant, maar na het laatste melk schuim uit mijn kopje te hebben gelepeld was mijn afspraak nog steeds niet waar hij zou moeten zijn: Tegen over mij aan tafel. Toen ik inmiddels weer thuis was kreeg ik een berichtje: zijn andere afspraak was uitgelopen en hij had nog geen tijd gehad om het aan mij door te geven. Balen, maargoed dat is Barcelona, je hebt geen controle over de dingen. Zelfs als je denkt dat je op tijd gaat komen is er altijd wel iets dat er voor zorgt dat, dat niet gebeurt. Ik heb me er inmiddels bij neer gelegd dat dingen zo gaan en denk positief terug aan mijn lekkere kopje koffie in een leuk spaans barretje met oma’s die discussiëren over de meest rare dingen.
Mijn conclusie is dat voor elk minder leuk ding dat zich voordoet je een leuk ding overkomt. Zo had ik gister een mega irritatie moment toen ik werd gevolgd door een of andere rare gast die zijn broodje kebab met me wou delen maar werd ik vandaag super blij toen ik een oma met knal paars haar en een Pakistaan met een knal oranje baard zag lopen. Voelde ik me naar toen mijn afspraak niet kwam opdagen vandaag maar werd dit gevoel totaal goed gemaakt door een zo’n 80 jarige man die als een jonge rockster de metrohal vulde met zijn zang en gitaar.