Time flies

De tijd vliegt voorbij in Barcelona. En of ik dat nou leuk vind of niet, het gebeurt.
Stage was in het begin erg lastig. Ik moest naar locaties waar ik nog nooit geweest was en moest met mensen samenwerken die ik nog nooit gezien had.
Het is ook erg lastig een houding te geven bij bepaalde gelegenheden. Wanneer mijn stagebegeleider en zijn assistant dingen bespreken met een klant moet je voor jezelf inschatten tot in hoe vere je, je erin kan mengen en dat is soms nog niet even makkelijk. Ook de stage in combinatie met de taal maakt het soms lastig. Ookal gaan de conversations moeizaam toch kost het extra energie je te focussen op een taal die ik in alle 18 jaar hiervoor buiten de engelse lessen om niet gebruikte. Spaans is een ander verhaal. Net even lastiger, net even sneller en net even geen ervaring. Begrijpen is een ding, die elke dag makkelijker gaat. Het terug praten is het 2e ding, en om die te ontwikkelijken ga ik waarschijnlijk een cursus nemen. Maar hoe graag ik mijn spaans ook wil ontwikkelen dat is niet de main reason waarom ik hier gekomen ben, dat is namelijk de fotografie, en ik moet zeggen dat ik het getroffen heb met de stad waarin ik nu woon , heel Barcelona is namelijk een bom van inspiratie waar ik naast mijn stage oprdrachten veel mee kan doen om mijn eigen portfolio te crieeren. Ik ben nu daarom druk concepten aan het bedenken en ga deze zo snel mogelijk uitvoeren. Het is nu voor het eerst dat ik me ook echt daar mee bezig hou. In het begin had ik daar de energie niet voor. Toen was het vooral focussen op wat de stagebegeleider voor me in petto had. Zo heb ik veel interieurshoots bijgewoond en heb ook zelf al 2 appartementen van top tot teen gefotografeerd. Verder veel modelcastings en beautyshoots bijgewoond om maar zoveel mogelijk te leren van lichtopstellingen en bepaalde technische details. Maar ook heb ik een beeld gekregen van hoe fotografen samenwerken met visagisten, stylisten en natuurlijk de modellen. Buiten die business om is ook mijn stagebegeleider portfolio aan het opbouwen, we hebben dus ook wat minder proffesionele shoots gedaan waarbij ik film deed.
Het grootste verschil die ik merk tussen Nederland en Spanje is de omgang met het leven. Ik heb geen vast schema. Soms ben ik wat dagen vrij, de andere keer maak ik lange, drukke dagen. Verder gaan ze ook heel relaxed met alles om: Biertje tussen de shoots door, en ook veel vrijheid om inspiratie te kweken en een portfolio voor je zelf op te bouwen.
De afgelopen maand is druk voor me geweest, niet alleen op stage gebied maar ook naast stage had ik een nieuw appartementje waar ik alle dingen voor moest regelen ( van een stukke boiler tot de oven tapen aan toe) ik heb hier 6 weken met mijn vriendje gewoond, en ook zijn er nog 2 vrienden uit nederland op bezoek geweest in die tijd, als afsluiter kwam mijn vader nog langs en nu ben ik alleen met mijn huiskamerplant harry. Het is weer even heel anders zo in je eentje, Maar tegelijkertijd is er ook niets veranderd: De pakistaan met het oranje geverfde haar in zijn 24 hour shop, het oude mannetje die altijd op het stoeltje naast de bushalte zit. Mijn appartementje waar ik nog steeds even gelukkig mee ben, stage opdrachten die op en aan vliegen ,en het strand, met de zee die van een stille zee kan veranderen in een oceaan met ruige golven die bereden worden door de lokale surfers. Ik kan zeggen dat ik oprecht gelukkig ben .